-
1 trącić
trącić stęchlizną nach Moder riechentrącać się v/i (wypić toast) anstoßen -
2 trą|cić1
pf — trą|cać impf Ⅰ vt (lekko uderzyć) to knock, to jostle; (łokciem) to nudge- trącił piłkę czubkiem buta he nudged the ball with the tip of his shoe- żona trąciła go znacząco his wife nudged him meaningfully- trącić strunę to strike a stringⅡ trącić się — trącać się 1. (wzajemnie) to nudge one another 2. (wznosząc toast) trącać się kieliszkami to clink glassesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trą|cić1
-
3 trącać
\trącać kogoś łokciem jdn mit dem Ell[e]bogen anstoßentrącić czymś nach etw riechen ( fam)III. vr1) ( lekko uderzać się) sich +akk gegenseitig stoßen2) ( wznosić toast)\trącać się kieliszkami mit den Gläsern anstoßen -
4 trącać
impf ⇒ trącić1* * ** * *ipf.(= lekko uderzać) nudge, jostle, tip; (= potrącać w tłumie) brush against l. past l. by (sb l. sth).ipf.1. (= uderzać się lekko) tip one another, jostle one another.2. pot. (= stukać kieliszkiem o kieliszek) clink l. chink one's glasses.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trącać
-
5 zrywać
impf ⇒ zerwać* * *1. (-am, -asz); perf zerwać; vt(kwiaty, owoce) to pick; (plakat, plaster) to tear off, (o rzece: zaporę) to burst; ( most) to wash away; (o wietrze: dach) to blow off; (linię energetyczną, połączenie) to cut off, (więzy, linę) to break; (umowę, zaręczyny) to break off; (stosunki, związki) to break off, to sever2. vizrywać (z kimś) — to break lub split up (with sb)
zrywać z paleniem/piciem — to give up lub quit smoking/drinking
* * *ipf.- am -asz1. (= odrywać) (kwiaty, owoce) pick; ( owoce) pluck; ( o wietrze) ( dach) blow off, tear off; ( o rzece) ( most) wash away.2. (= zdzierać) (plakat, bandaż) tear off.3. (= rozrywać) (strunę, sznurek, więzy) break; ( o rzece) ( tamę) burst; (linię energetyczną, połączenie) cut off; zerwać więzy przyjaźni przen. break up a friendship.4. (= tracić z kimś kontakt) break up, split up ( z kimś with sb); zerwać z przyjaciółmi break one's ties with friends; zerwać z przeszłością/przesądami do away with one's past/superstitions; zerwać z nałogiem quit l. kick a habit, break o.s. of a habit.5. (= unieważniać) (umowę, zaręczyny) (stosunki, związki) break off, sever; zerwać stosunki dyplomatyczne break off diplomatic relations.6. pot. (= narażać na szwank) strain, sprain; zerwać sobie głos/nogi strain one's voice/legs; śmieszne, że boki zrywać it's side-splitting.ipf.1. (= odrywać się) break; nić się zerwała the thread broke; pies zerwał się z łańcucha the dog slipped its chain.2. (= podrywać się) jump, leap up; zrywać się na równe nogi jump to one's feet.3. (= nagle się pojawiać) (o burzy, wietrze) break out.4. pot. (= wstawać z łóżka) get up.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrywać
-
6 trącać
trącać się v/i (wypić toast) anstoßen
См. также в других словарях:
trącać — ndk I, trącaćam, trącaćasz, trącaćają, trącaćaj, trącaćał, trącaćany trącić dk VIa, trącaćcę, trącaćcisz, trąć, trącaćcił, trącaćcony 1. «lekko uderzać, dotykać» Trącać kogoś w bok. Trącił lekko strunę. ◊ wulg. Pies cię trącał «zwrot oznaczający… … Słownik języka polskiego
